Monday, August 28, 2006

THE WORKLOAD AND THE TEXT

HAPPY Monday!
The last time na mag-update ako ng blog, nai-post ko na pasamantalang nadagdagan ang workload ko… whew… mukhang 'di na ito pansamantala, pansamantagal na yata… shaiks… (tingala sa langit) sa bagong workload ko ngayon, my goodness, kilala ko pa kaya ang sarili ko pagdating ng gabi, alam ko pa kaya pangalan ko paglabas ko ng office? Whew?!
Anyway… Ibinigay sa akin ang workload na ito, meaning naniniwala sila na kaya ito ng powers ko… so, kaya ko ‘to… time management lang! *wink*
.
Next… Am not a text addict! Bihirang-bihira rin akong makipagpalitan ng mga text messages. Even my officemates/friends, alam nila na ‘di ako madalas mag-reply kung ‘di rin lang kailangan ng reply. Kung sakaling late ng uuwi ang grupo dahil sa pagch-chill… ‘di ako nagte-text para sabihin na oks na ako sa bahay, but I rather give them a ring. ‘Di rin ako mahilig magpo-forward ng mga text quotes (bihirang-bihira kong gawin ‘to), kaya ‘yung mga mahilig magpadala ng mga chain text, sensiya na, ‘di uubra sa akin ‘yan!
Okay, it’s like this… may isang tao na nagte-text sa akin, and it seems na kilala niya ako at kilala ko rin siya, alam kasi niya ang routine ko. But never siyang nagpapakilala kung sino siya, though may naiisip na ako kung sino siya, but yet, I need a confirmation pa. Sobrang pissed off na ako sa kanya… sobra! Am pretty sure na nasa friendster list ko siya dahil naba-browse niya ang friendster space ko, to think na naka first degree ako, (mga nasa friendster list ko lang ang makaka-browse ng site ko) alam niya ang URL ng blog ko na naka-post naman sa friendster site ko. Alam niya ang mobile number ko, to think na ‘di ako basta-basta nagbibigay mobile number.
Anyway… kung sino man ang taong ‘to… makikilala ko rin siya! At makilala ko lang siya, dahil ‘di na ako natutuwa sa kanya… ‘wag niyang sasabihin sa akin na binibiro lang niya ako… dahil hindi nakakatuwa ang biro niya!
Aabot sa kanya ‘to, kasi, sabi ko nga binabasa niya ang blog ko!
So there… Thank God, lumipas nang maayos ang walo, este siyam na oras (10:00am to 7:00pm) ko rito sa office nang maayos!
.
Happy Monday ulit!

5 comments:

Ann said...

Naku! May stalker ka pala.

May kakilala rin ako never syang nagsasagot ng text, tatawagan na lang nya kung gusto nya pero di raw nya type yung text.

Mmy-Lei said...

ganyan talaga sa work, kapag pinakita mong kaya mo, bibigay na syo yan ng permanente... im sure kaya mo yan!

huh stalker? kakatakot naman, dito madaling mahuli ang mga stalker, bigay mo lang ang number at mga messages sa pulis, dampot na sila agad!

Wendy said...

Ann... Salamat sa pagdalaw! Before, madalas din akong mag-text, lalo na nung first time kong magka-cellphone at college pa ako noon, pero ngayon, 'di na masyado (ako na kasi ang gumagastos sa phone bill ko... ahihihi... joke lang!
Stalker... kilala ko rin marahil ang taong ito, napagtitripan lang ako... bahala siya sa buhay niya!

Mmy-lei... Yeah... kakayanin!
Makilala ko lang 'yung taong 'to na nagte-text sa akin... hmp! Bahala siya!

Anonymous said...

ingat girl*.*
may stalker ka...
marami dto sa Japan ang nahuhuli at nakukulong na mga stalkers.

Wendy said...

Yorokobee...Thanks sa pagdalaw at comment *wink*
Stalker... bahala siya, 'di ko rin naman pinapatulan text niya.

Basilisk... Hindi ikaw ang nagte-text sa akin, pramis hindi talaga ikaw 'yun at talagang hindi ikaw 'yun hehehe...
Anyway, ganyan nga ang ginagawa, titigil din kung sino siya.

PS.
Oks sana kung ganu'n kadali sana sa akin ang magpalit ng number, kaso hindi eh.
God speed!